Bronsvleugelpionus of bronsvleugelpapegaai – Pionus chalcopterus chalcopterus

Ondersoorten

Bij de bronsvleugelpapegaai worden twee ondersoorten onderscheiden, te weten:

• Bronsvleugelpapegaai               –           Pionus chalcopterus chalcopterus
• Equador bronsvleugelpapegaai   –           Pionus chalcopterus cyanescens

Bronsvleugelpapegaai (Pionus chalcopterus chalcopterus)

Formaat:  29 cm.

Ringmaat: 8 mm.

Geslachtsonderscheid:Tussen beide geslachten is geen uiterlijk waarneembaar verschil. De enige manier om zekerheid over het geslacht te krijgen is die van endoscopisch- en of DNA (veer)onderzoek.

Man en pop: De bronsvleugelpapegaai is overwegend violetblauw van kleur. De veren van de kop en de nek zijn bronsbruin, elke veer met brede donker violetblauwe zomen omgeven. De naakte oogring is donker roze. De kin is wit en de hals rozerood van kleur. De bevedering van de rug, stuit en schouders is donkerbronsgroen, elke veer blauw omzoomd. De borst en de buik zijn donkergroen met brede donker violetblauwe veerzomen. De onderstaartdekveren zijn rood en de vleugeldekveren bronsbruin.  De vleugelpennen zijn paarsblauw. De staart is donkerblauw, de buitenste staartpennen hebben daarbij een rode basis. De snavel is hoornkleurig, de irissen van de ogen zijn bruin en de poten vleeskleurig. 

Equador bronsvleugelpapegaai (Pionus chalcopterus cyanescens)

Formaat:  27 cm.

Ringmaat: 8 mm.

Geslachtsonderscheid:Tussen beide geslachten is geen uiterlijk waarneembaar verschil. Endoscopisch- en of DNA (veer)onderzoek moet hierover uitsluitsel geven.

Man en pop: De Equador bronsvleugelpapegaai lijkt veel op P. c. chalcopterus maar de veren van de borst en de buik hebben meer blauwe zomen. Verder is P. c. cyanescens ongeveer 2 cm. kleiner dan P. c. chalcopterus.

Herkomst en leefwijze van de bronsvleugelpapegaai

1. c. chalcopterus komt voor in het Andesgebergte van Colombia en het uiterste noordwesten van Venezuela. P. c. cyanescens heeft zijn verspreidingsgebied in Zuidwest Colombia, West-Equador en Noordwest-Peru.

In hun verspreidingsgebied bewonen de vogels hoofdzakelijk bosgebieden in de tropische- en subtropische zone op hoogten tussen 500 en 2000 meter. In de broedperiode leven de vogels paarsgewijs, daarbuiten in kleine groepen. Hun voedsel bestaat voornamelijk uit vruchten, bessen en bloesems van bomen.

De voeding van pionussen

De dagelijkse voeding voor pionussen dient grofweg uit drie (gelijke) delen te bestaan:

1. een goed (grof)zaadmengsel voor (grote) parkieten eventueel aangevuld met maïskolven in halfrijpe toestand.
2. een mengsel van kiemzaad, eivoer en universeelvoer. Geef dit in een verhouding van 2:1:1. Nadat het kiemzaad is geweekt kan hier het eivoer en het universeelvoer door gemengd worden. Verder is het verstandig twee keer per week, ondanks dat de vogels er ook vrij over moeten kunnen beschikken, scherpe maagkiezel en oesterschelpengrit door het kiemzaad te mengen.
3. een mengsel van fruit (druiven, sinaasappel, banaan, kiwi, vijgen, kersen, appel, peer, sinaasappel, lijsterbes, pruimen, rozenbottel e.d.) en groenten en onkruiden (o.a. wortel, spinazie, tomaat, witlof, andijvie, muur, paardebloem e.d.).

Verder dienen de vogels altijd de beschikking te hebben over vogelmineralen, grit, scherpe maagkiezel en sepia. Daarnaast dient dagelijks vers drinkwater aangeboden te worden waaraan eenmaal per week een multivitamine kan worden toegevoegd. Ook mag niet vergeten worden de vogels van tijd tot tijd verse wilgen- en fruittakken te geven. Hier zullen ze de bladknoppen van eten.

Huisvesting van pionussen

Een goed onderkomen voor een kweekkoppel pionussen is een te verwarmen binnenvolière van 2,5 x 2 x 2 meter (lxbxh) met daarin een nestkast, een klimboom en wat (knaag)takken.

Bij voorkeur heeft de binnenvolière nog een buitenvolière met een afmeting van bijvoorbeeld 3 x 2 x 2 meter. Ondanks dat de knaagbehoefte bij pionussen duidelijk minder is als dat van amazonepapegaaien is een metalen volière (bijvoorbeeld van ijzer of aluminium),omspannen met een zware kwaliteit gaas, aan te bevelen. Indien sprake is van naast elkaar gelegen volières dienen deze onderling van elkaar gescheiden te zijn met dubbel gaas tenzij er ondoorzichtige tussenwanden tussen de volières geplaatst zijn die onderling contact onmogelijk maken. Met name in de broedperiode willen de vogels nog wel eens agressief worden tegenover andere vogels. Dubbelgaas en ondoorzichtige wanden tussen de buitenvolières voorkomt dan dat de vogels elkaar door het gaas kunnen verwonden. Ook de eet- en drinkbakken dienen van metaal te zijn en zodanig geplaatst te worden dat de vogels ze niet kunnen omgooien.

Kweken met de bronsvleugelpapegaai in de volière

Gelijk aan Maximiliaanpapegaai, zie aldaar.

Bijzonderheden

Zie bij: ´Bijzonderheden Maximiliaanpapegaai

A. van Kooten