Massenalori – Trichoglossus haematodus massena

Ondersoorten

De Massenalori kent geen ondersoorten. T. h. massena  is zelf een ondersoort van de groenneklori, T. h. haematodus.

Formaat:  29 cm.

Ringmaat: 6 mm.

Geslachtsonderscheid: Tussen beide geslachten is geen uiterlijk waarneembaar verschil. De enige manier om zekerheid over het geslacht te krijgen is die van endoscopisch- en of DNA (veer)onderzoek.

Man en pop: T. h. massena lijkt op T. h. haematodus maar de bevedering is in het geheel wat bleker van kleur. Daarnaast is de bevedering van de achterkop en de nek duidelijk bruin bewaasd en zijn de veren van de borst oranjerood en donkerblauw omzoomd. Deze omzoming is duidelijk smaller als bij T. h. haematodus. De buik is groen en de nekband helder geelachtiggroen.

Herkomst en leefwijze van Massenalori

1. h. massena heeft zijn verspreidingsgebied op het eiland Karkar van het Bismarck Archipel en de Salomonseilanden. Net als de andere ondersoorten van het geslacht Trichoglossus bewonen ze allerlei gebieden met boombestanden, open regenwouden, savannen en laaglandgebieden. Ze komen zowel paarsgewijs, in kleine groepen als ook in grote zwermen voor. Hun voedsel bestaat in hoofdzaak uit nectar, bloesem, vruchten, bessen, zaden, pollen en insecten en hun larven.

De voeding van lories

Zoals in het algemene gedeelte over lories reeds is vermeld, zijn het vogels die hoofdzakelijk bloesem, nectar, bladknoppen en verschillende soorten zachte vruchten en insecten eten. Ze stellen dan ook hele andere eisen aan de voeding dan de meeste andere kromsnavels. Gelukkig zijn er heden ten dage diverse volwaardige kant en klaar voeders voor lories en andere zachtvoereters in de handel. In de meeste gevallen zijn de vogels hier dan ook prima op te houden. Betreffende voeders kunnen variëren van korrelig tot poedervormig en moeten worden aangelengd met water. Tegenwoordig zijn er ook pellets in de handel die speciaal voor lories zijn ontwikkeld.

1. Beswerda,een goede vriend van mij, was één van de eerste kwekers in Nederland die succesvol kweekte met lories. Na jarenlang geëxperimenteerd te hebben met de voeding voor zijn lories ontwikkelde hij uiteindelijk een recept waarmee hij zeer goede kweekresultaten behaalde en haalt. Dit recept bestaat uit twee gelijke delen en ziet er als volgt uit:
2. Een moes van fruit en groente. Deze wordt gemaakt van appels, peren, aardbeien, ananas, wortelen, komkommers en andere groente- en fruitsoorten die op dat moment beschikbaar zijn (geen bananen en sinaasappelen, deze kunnen namelijk darmstoornissen veroorzaken).
3. Een mengsel van nutrix rijstebloem, bambix, eivoer en insectenvoer, waaraan vervolgens nog een theekopje roosvicè, twee theelepeltjes gistocal, een half theelepeltje zeewier, een dessertlepel multivitamine, een theekopje druivensuiker en een flinke hoeveelheid honing wordt toegevoegd.**

Bovenstaand mengsel wordt vervolgens aangelengd met water tot dat het de dikte heeft bereikt van yoghurt. Het voer kan in grotere porties worden aangemaakt en in de diepvries bewaard.

** Voor ´mengsel 2´ kan eventueel ook een kant en klaar lorivoer gebruikt worden.

Bovenstaande voeding kan eventueel dagelijks nog worden aangevuld met een weinig zonnebloempitten en trosgierst (wordt niet door alle soorten gegeten). Naast bovenstaande voeding  kunnen, indien voorradig, wilgentakken en onrijpe gras- en onkruidzaden aan de vogels gegeven worden.

Verder is belangrijk om het voedsel van lories in vrij zware voerbakjes aan te bieden. Dit voorkomt dat de vogels ze omgooien en of er mee gaan spelen, wat ze graag doen! Verder is het van belang dat het voer niet te dik is. Bij het oplikken van het lorivoer met de penseeltong steken ze de snavel vrij diep in het voer. Hierbij komt voer op de bevedering wat ze vervolgens verwijderen door met de kop te schudden. Bij een te dik voer zullen de resten van de kop ´vliegen´ en overal in de volière terecht komen. Daarnaast zullen er bij een te dik voer voedselresten aan de snavel blijven kleven, die op den duur een korst kunnen vormen op en boven de snavel. Dit kan op zijn beurt weer aanleiding geven tot vervelende schimmelinfecties bij de vogels.

Huisvesting van lories

Een volière voor de wat grotere soorten lories dient een minimale lengte te bezitten van 3 á 4 meter, een breedte van 1 meter en een hoogte van ca. 2 meter. Een langere volière is niet echt nodig omdat lories geen typische vliegers zijn. Ze houden meer van klauteren, springen en klimmen. De volière dient daarom klimbomen, dikke stukken touw  en ander speelgerei te bevatten. Verder moet het verblijf gemakkelijk schoon te houden zijn, dit in verband met de dunne ontlasting van de vogels. Dit betekent dat de de wanden en de vloeren het beste van gladde materialen, bijvoorbeeld trespa of tegeltjes kan zijn vervaardigd. Lories dienen het gehele jaar door een dikwandig broedblok tot hun beschikking te hebben omdat ze hier niet alleen in broeden maar er ook de nachten in door brengen. Het nachtverblijf dient verwarmd te kunnen worden omdat niet alle soorten winterhard zijn. Verwarming is ook gewenst omdat sommige soorten in de winter broeden. Door de kou koelen de eieren dan snel af, vooral als de vogels voor langere tijd het nest verlaten. Het is daarom aan te bevelen de temperatuur niet onder de 10 °C te laten komen. Omdat verschillende soorten het gehele jaar door broeden is het wel noodzakelijk dat de kweekruimte over een kunstmatige verlichting beschikt. Een kunstmatige verlichting schept de mogelijkheid om de dagen (kunstmatig) te verlengen tot minimaal 12 uur en biedt daarmee gelegenheid aan de oudervogels om hun jongen over de dag voldoende voer aan te bieden. Het nachtverblijf moet ongeveer een afmeting hebben van 2 x 1 x 2 meter (lxbxh). Indien er sprake is van naastgelegen rennen is het van belang om de tussenwanden van zowel het nachthok als de buitenrennen van dubbelwandig gaas te maken zodat de vogels elkaar niet door het gaas heen kunnen verwonden. Voor de buitenvolières is het van belang dat de ondergrond goed gedraineerd is, zodat de dunne uitwerpselen van de vogels gemakkelijk weggespoeld kunnen worden. Een goede ondergrond hiervoor is een flinke laag grof grind. Dit is met een tuinslang gemakkelijk schoon te spuiten en ook kan het vrij gemakkelijk omgeharkt worden. Lories houden erg van baden, de vogels moeten dan ook steeds de beschikking hebben over vers badwater. Zorg er ook voor dat een deel van de buitenvolières open is zodat ze ook van een mals regenbuitje kunnen genieten! Om aan de behoefte van baden tegemoet te komen zou eventueel ook een kunstmatige beregeningsinstallatie aangelegd kunnen worden in de buitenvolière(s).

Kweken met de Massenalori in de volière

Nestblok: Zoals hierboven reeds opgemerkt dienen lories het gehele jaar door een dikwandig broedblok tot hun beschikking te hebben omdat ze hier niet alleen in broeden maar er ook de nachten in door brengen. Het nestblok cq. ‘de slaapkast’ dient een afmeting te hebben van 40 cm. hoog en een bodemoppervlak van 20×20 cm. Het invlieggat dient een diameter te hebben van 7 cm. Vanwege eventuele kou dient het nestblok vervaardigd te zijn van dik hout (dikke wanden).

Nestmateriaal Als nestmateriaal dient een laag houtspaanders in het blok te worden aangebracht. Deze laag mag niet te dik zijn en moet flink aangestampt worden zodat eventueel gelegde eieren niet in de houtkrullen wegzakken. Als er jongen zijn dient, vanwege de dunne ontlasting van de jongen, met enige regelmaat het nestmateriaal ververst te worden. 

Kweek: Massenalories hebben de neiging om het hele jaar rond te broeden, dus ook in de winter! Het is daarom van belang dat het nestblok  in de koude perioden van het jaar overgebracht wordt naar een (matig) verwarmd binnenverblijf.

De vogels zijn op een leeftijd van 18 maanden geslachtrijp. De pop legt, net als de meeste andere lories, 2 eieren. De broedduur bedraagt 19 tot 21 dagen. De jongen verlaten het nest op een leeftijd van ongeveer 8 á 9 weken en worden dan nog enkele weken door de ouders (bij)gevoerd tot ze geheel zelfstandig zijn. Meestal zijn de oudervogels dan al weer over gegaan tot een volgend legsel.

De kweek is verder vergelijkbaar met die van de groenneklori, zie aldaar.

Bijzonderheden

De Massenalori is als kweekvogel wat minder populair dan de andere ondersoorten van het geslacht Trichoglossus.  Toch zijn het prachtige vogels die over het algemeen vrij gemakkelijk tot broeden overgaan en de jongen bijna altijd zonder problemen grootbrengen.

A. van Kooten