Zwartoorpapegaai – Pionus menstruus  menstruus  en ondersoorten

Ondersoorten

Bij de zwartoorpapegaai worden de volgende ondersoorten onderscheiden:

• Zwartoorpapegaai                       –           Pionus menstruus  menstruus 
• Reichenow zwartoorpapegaai    –          Pionus menstruus  reichenowi   
• Roodkeel zwartoorpapegaai       –          Pionus menstruus  rubrigularis 

Uiterlijke kenmerken en geslachtsonderscheid

Zwartoorpapegaai (Pionus menstruus  menstruus)

Formaat:  28 cm.

Ringmaat: 7 mm.

Geslachtsonderscheid:Tussen beide geslachten is geen uiterlijk waarneembaar verschil. De enige manier om zekerheid over het geslacht te krijgen is die van endoscopisch- en of DNA (veer)onderzoek.

Man en pop:  De zwartoorpapegaai is overwegend groen van kleur. De kop en de bovenzijde van de borst zijn intensief blauw. De vogels bezitten verder een zwarte oorvlek. De onderstaartdekveren zijn rood. De snavel is zwart, naar de zijkanten toe roodachtig van kleur. De naakte oogring is grijs, de iris donkerbruin en de poten zijn grijs.

Roodkeel zwartoorpapegaai (Pionus menstruus rubrigularis) 

Formaat:  27 cm.

Ringmaat: 7 mm.

Geslachtsonderscheid:Tussen man en pop is uiterlijk geen waarneembaar verschil. Om zekerheid te verkrijgen over het geslacht van de vogels is endoscopisch- en of DNA (veer)onderzoek aan te raden cq. noodzakelijk.

Man en pop: Deze ondersoort lijkt op de nominaatvorm maar de blauwe bevedering is in zijn geheel duidelijk bleker van kleur. De groene bevedering is daarentegen donkerder van kleur.

Reichenow zwartoorpapegaai (Pionus menstruus  reichenowi)

Formaat:  26 cm.

Ringmaat: 7 mm.

Geslachtsonderscheid:Tussen beide geslachten is geen uiterlijk waarneembaar verschil. De enige manier om zekerheid over het geslacht te krijgen is die van endoscopisch- en of DNA (veer)onderzoek.

Man en pop: De Reichenow zwartoorpapegaai lijkt op de nominaatvorm maar de blauwe veervelden zijn in het geheel intensiever van kleur. Alle groene veervelden zijn bij deze soort duidelijk blauw getekend waardoor P. M. reichenowi op een blauwe versie van P. m. menstruus lijkt. De snavel is geheel zwart en niet, zoals bij de nominaatvorm, aan de zijkanten roodachtig.

Herkomst en leefwijze van de zwartoorpapegaai

1. m. menstruus heeft zijn verspreidingsgebied in Colombia, Oost-Equador, Oost-Peru zuidwaarts tot Zuid-Brazilië en Noord-Bolivia. Verder komt hij nog voor in Trinidad. P. m. rubrigularis heeft zijn verspreidingsgebied van Costa Rica tot aan West-Colombia en West-Equador. P. m. reichenowi komt voor langs de kustgebieden van Noordoost-Brazilië.

Buiten de broedperiode leven de vogels in kleine groepen en zwermen tot 100 vogels. Ze houden zich voornamelijk op in bosgebieden en in gebieden met boombestanden tot 600 meter hoogte. Hun voedsel bestaat in hoofdzaak uit vruchten (wilde vijgen), noten, bessen en zaden die ze in de bomen en struiken vinden. Regelmatig bezoeken ze bepaalde plaatsen in hun leefgebied om mineraalhoudende aarde te eten.

De voeding van pionussen

De dagelijkse voeding voor pionussen dient grofweg uit drie (gelijke) delen te bestaan:

1. een goed (grof)zaadmengsel voor (grote) parkieten eventueel aangevuld met maïskolven in halfrijpe toestand.
2. een mengsel van kiemzaad, eivoer en universeelvoer. Geef dit in een verhouding van 2:1:1. Nadat het kiemzaad is geweekt kan hier het eivoer en het universeelvoer door gemengd worden. Verder is het verstandig twee keer per week, ondanks dat de vogels er ook vrij over moeten kunnen beschikken, scherpe maagkiezel en oesterschelpengrit door het kiemzaad te mengen.
3. een mengsel van fruit (druiven, sinaasappel, banaan, kiwi, vijgen, kersen, appel, peer, sinaasappel, lijsterbes, pruimen, rozenbottel e.d.) en groenten en onkruiden (o.a. wortel, spinazie, tomaat, witlof, andijvie, muur, paardebloem e.d.).

Verder dienen de vogels altijd de beschikking te hebben over vogelmineralen, grit, scherpe maagkiezel en sepia. Daarnaast dient dagelijks vers drinkwater aangeboden te worden waaraan eenmaal per week een multivitamine kan worden toegevoegd. Ook mag niet vergeten worden de vogels van tijd tot tijd verse wilgen- en fruittakken te geven. Hier zullen ze de bladknoppen van eten.

Huisvesting van pionussen

Een goed onderkomen voor een kweekkoppel pionussen is een te verwarmen binnenvolière van 2,5 x 2 x 2 meter (lxbxh) met daarin een nestkast, een klimboom en wat (knaag)takken.

Bij voorkeur heeft de binnenvolière nog een buitenvolière met een afmeting van bijvoorbeeld 3 x 2 x 2 meter. Ondanks dat de knaagbehoefte bij pionussen duidelijk minder is als dat van amazonepapegaaien is een metalen volière (bijvoorbeeld van ijzer of aluminium),omspannen met een zware kwaliteit gaas, aan te bevelen. Indien sprake is van naast elkaar gelegen volières dienen deze onderling van elkaar gescheiden te zijn met dubbel gaas tenzij er ondoorzichtige tussenwanden tussen de volières geplaatst zijn die onderling contact onmogelijk maken. Met name in de broedperiode willen de vogels nog wel eens agressief worden tegenover andere vogels. Dubbelgaas en ondoorzichtige wanden tussen de buitenvolières voorkomt dan dat de vogels elkaar door het gaas kunnen verwonden. Ook de eet- en drinkbakken dienen van metaal te zijn en zodanig geplaatst te worden dat de vogels ze niet kunnen omgooien.

Kweken met de zwartoorpapegaai in de volière

Gelijk aan Maximiliaanpapegaai, zie aldaar.

Bijzonderheden

Zie bij: ´Bijzonderheden Maximiliaanpapegaai´.

A. van Kooten